Pas sinds 1921, toen hij in Rome verbleef, schilderde Nieuwenkamp. Het betrof vooral voorstellingen uit India en Nederlands India. Hij is laat begonnen met deze kunstvorm, omdat hij van mening was dat je eerst fatsoenlijk moest kunnen tekenen om überhaupt met schilderen te kunnen beginnen: “Alle grote schilders die ik ken, hebben eerst getekend.” Hij heeft veel geëxperimenteerd en ook veel weer vernietigd, omdat hij uiteindelijk niet tevreden was over het resultaat. Dat kwam ook omdat hij pas later ontdekte dat een olieverfschilderij, in tegenstelling tot werk op papier, gemakkelijk te wijzigen is.
Bekijk het werk van de kunstenaar onderaan deze pagina.
Gedifferentieerde stijl
Ook als kunstschilder was en is het niet mogelijk Nieuwenkamp in een hokje te plaatsen. Zijn schilderijen zijn vaak groot van afmeting en ongewoon van kleur en techniek. Ze verschillen echter niet wezenlijk van zijn grafisch werk. Zijn stijl krijgt een enigszins dualistisch karakter door een mengeling van:
– verstandelijk objectieve, gedetailleerde weergave van de werkelijkheid en de neiging tot stileren in de vlak ingevulde, weinig expressieve kleur;
– een ritmisch decoratief lijnenspel, dat enigszins Oosters aandoet;
de schilderingen behouden het tekenachtige; Nieuwenkamp breekt niet los van zijn oude vaardigheden. Zijn olieverven zijn een voortzetting van de tekeningen.
Schilderijen
